Boek 1 – Hoofdstuk 2 SAMENVATTING BIJ BOEK 1 – HOOFDSTUK 2

Hoofdstuk 2: Het probleem van de wereldgeschiedenis

§4 §6
btn opener Met wereldbeeld doelt Spengler hier op het beeld dat voorbestemd is om door een individu gecreëerd te worden van de hem omringende werkelijkheid. De mens kan er maar aan één tegelijkertijd gestalte geven: ofwel een natuurbeeld ofwel een historisch beeld. De grote taak de wereld te leren kennen is voor zowel de natuur- als de geschiedenismens dezelfde: de vormentaal van het wereldbeeld in haar zuiverheid weergeven. In lijn met de twee wereldbeeldopties contrasteert Spengler natuurkennis met...

§ 5

‘De systematische vorm van wereldbeschouwing heeft in het Westen in de vorige eeuw zijn hoogtepunt bereikt en is sindsdien over zijn hoogtepunt heen.’ De fysionomische heeft volgens Spengler zijn grote tijd echter nog voor zich. Spengler voorspelt dat alles uiteindelijk gevat zal worden in ‘één enkele reusachtige fysionomie van het menselijke’. In hoofdstuk 1 is wiskunde al als een hoofdstuk van de fysionomie behandeld. Hier werd de wiskundige als mens, als orgaan van een cultuur beschouwd....
btn opener In de onvoorspelbare wirwar van gebeurtenissen, ontelbare gestalten en vergankelijkheden in de geschiedenis, kan men volgens Spengler zuivere vormen herkennen. In zijn bespreking van de geschiedenis beperkt Spengler zich tot de ‘uiterst kleine morfologische eenheid’ wereldgeschiedenis, dat wil zeggen de geschiedenis van de hogere mensheid en de grote culturen die tegenwoordig ongeveer 6000 jaar beslaat. Het is hem erom te doen de fysionomische betekenis van de grote culturen voor ogen te...